Τα τελευταία χρόνια η ιατρική κοινότητα αναγνωρίζει την ανάγκη να χρησιμοποιηθούν νέες θεραπευτικές μέθοδοι. Μέθοδοι που δε θα στοχεύουν μόνο στην ανακούφιση των σωματικών συμπτωμάτων μίας πάθησης. Μέθοδοι που θα αντιμετωπίζουν τον ασθενή ολιστικά. Έμφαση θα πρέπει να δίνεται στο να έχει ο ασθενής μία συνολικά καλή κατάσταση υγείας, ταυτόχρονα με ψυχολογική και πνευματική υγεία.
Έτσι, όλο και συχνότερα γίνεται λόγος για θεραπευτικές μεθόδους όπως ο βελονισμός, ο υπνωτισμός, το σιάτσου κ.α. Ας δούμε όμως τη Μελισσοθεραπεία, μια από τις λιγότερο γνωστές εναλλακτικές θεραπείες.
Η θεραπευτική αυτή μέθοδος βασίζεται στα προϊόντα που παράγονται από τις μέλισσες αλλά και στις θεραπευτικές ιδιότητες που συνοδεύουν, τα τσιμπήματά τους. Η μελισσοθεραπεία βοηθάει στην υγιή κυτταρική ανάπτυξη, στη βελτίωση της κυκλοφορίας, στη μείωση των φλεγμονών και στη βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Το μέλι παράγεται από το νέκταρ φυτών, ανθέων και δέντρων που συλλέγουν οι μέλισσες και το οποίο μετατρέπεται σε γλυκόζη και φρουκτόζη με την προσθήκη κάποιων ενζύμων. Έχει αντιβακτηριδιακή δράση, λόγω της υγροσκοπικής και ελαφρώς οξικής του φύσης, που αφυδατώνει τα βακτήρια.
Η γύρη των ανθέων επίσης χρησιμοποιείται για τις θεραπευτικές ιδιότητές της, εφόσον είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και περιέχει μία ευρεία γκάμα από βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.
Ωστόσο, αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως την πιο πλούσια φυσική τροφή, είναι ο βασιλικός πολτός, που φημίζεται για τη θρεπτική του αξία, καθώς και για τις αντιβακτηριδιακές του ιδιότητες.
Επιπλέον, η πρόπολη, μια ουσία που χρησιμοποιείται από τις μέλισσες για την κατασκευή των κελιών τους έχει πολύ σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες.
Μέχρι την καθιέρωση των αντιβιοτικών το 1940, τα προϊόντα που προέρχονταν από τις μέλισσες, αποτελούσαν μία δημοφιλή πρώτη ύλη για την παρασκευή φαρμακευτικών σκευασμάτων. Σκευάσματα τα οποία ενώ ήταν αρκετά αποτελεσματικά, δεν προκαλούσαν παρενέργειες.
Λέγεται πως οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη μελισσοκομία, παρουσιάζουν καλή υγεία και αντοχή σε ασθένειες. Αυτό πιθανόν αποτελεί έναν συνδυασμό της κατανάλωσης προϊόντων που παράγονται από τις μέλισσες, καθώς και της θεραπευτικής δράσης των τσιμπημάτων που δέχονται από αυτές.
Κάποιες παραδόσεις λένε, πως η καταγωγή του βελονισμού προέρχεται από παρατηρήσεις που έκαναν οι αρχαίοι κινέζοι, οι οποίες σχετίζονταν με τσιμπήματα από μέλισσες.
